Wioletta Maria Kulpa / 2011-01-01 / 215

Płock, dn. 1.06.2011

Wioletta Kulpa
Radna Rady Miasta Płocka

INTERPELACJA

Dotyczy zarządzenia wydanego przez Prezesa Spółki Komunikacja Miejska w sprawie całkowitego zakazu palenia na terenie całego zakładu przy ul. Przemysłowej.

Prezes Komunikacji Miejskiej Sp. z o.o. w Płocku wydał zarządzenie zakazujące palenia papierosów na terenie całego zakładu pracy, nie wyznaczając przy tym miejsc przystosowanych dla osób palących. Jest to niezgodne z przepisami Kodeksu pracy, jak i rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej ws. ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Jako pracodawca winien zapewnić pracownikom stosowne wyznaczone miejsca (pomieszczenie higieniczno-sanitarne w świetle zapisów rozporządzenia) dla osób palących, może to być budynek administracyjny, jak i teren wokół.
Główną regulacją prawną opisującą pomieszczenie zwane palarnią i wymogi z tym pomieszczeniem związane jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) - dalej r.o.b.h.p. W § 2 pkt 2 r.o.b.h.p. wskazano definicje pomieszczeń higieniczno-sanitarnych. Przez pomieszczenia higieniczno-sanitarne należy rozumieć szatnie, umywalnie, pomieszczenia z natryskami, ustępy, palarnie, jadalnie, z wyjątkiem stołówek, pomieszczenia do ogrzewania się pracowników oraz pomieszczenia do prania, odkażania, suszenia i odpylania odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej.
 Obowiązek zapewnienia pracownikom odpowiednich pomieszczeń higieniczno-sanitarnych wynika wprost z art. 233 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) – dalej k.p.
 Taki sam obowiązek ciążący na pracodawcy wskazano w § 111 ust. 1. r.o.b.h.p. Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom pomieszczenia i urządzenia higieniczno-sanitarne, których rodzaj, ilość i wielkość powinny być dostosowane do liczby zatrudnionych pracowników, stosowanych technologii i rodzajów pracy oraz warunków, w jakich ta praca jest wykonywana.
 Orzecznictwo sądowe także wskazuje pracodawcy obowiązek w zakresie zapewnienia pomieszczenia palarni:
1.Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 stycznia 2003 r., II SA/Łd 1887/1999, (OSP 2003, z. 12, poz. 154) uznał, że wprowadzenie całkowitego zakazu palenia tytoniu jest formą dyskryminacji palących pracowników. Palacze powinni mieć zatem specjalnie wyznaczone miejsce w firmie, w którym mogą palić bez narażenia na wdychanie dymu przez niepalących współpracowników.
2.Zgodnie z orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 marca 2006 r., II SA/Wa 1881/2005, firmy zatrudniające powyżej 20 osób muszą mieć urządzone palarnie.
3. Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 4 kwietnia 2007 r., I OSK 892/2006, pracodawca zatrudniający powyżej 20 pracowników, musi zapewnić palarnię, spełniającą określone wymagania.

Pracodawca nie może także uniknąć obowiązku tworzenia palarni poprzez wprowadzenie do regulaminu pracy zapisu, iż w zakładzie obowiązuje całkowity zakaz palenia. Zgodnie z wyrokiem NSA w Białymstoku z 27 czerwca 2002 r. (SA/Bk 230/02, OSP 2003, z. 12, poz. 155) nie ma takiej możliwości.
Pracodawca zatrudniający ponad 20 pracowników powinien pracownikom zapewnić dostęp do pomieszczeń higieniczno-sanitarnych, w tym palarni.
Warto podkreślić, że pomieszczenia palarni muszą spełniać wymogi  wynikające z załącznika nr 3 do r.o.b.h.p.:
1. Palarnia musi być odrębnym pomieszczeniem
2. Pomieszczenie to powinno być ogrzewane, oświetlone i wentylowane.
3. Wysokość palarni nie powinna być mniejsza niż 2,5 m (dopuszcza się wysokość 2,2 m w razie usytuowania jej w suterenie, piwnicy lub na poddaszu).
4. Palarnia musi być usytuowana w taki sposób, aby nie narażać osób niepalących na wdychanie dymu tytoniowego.
5. Pracodawca musi wyposażyć palarnię w odpowiednią liczbę popielniczek.
 6. W palarni powinno przypadać co najmniej 0,1 m2 powierzchni podłogi na każdego pracownika najliczniejszej zmiany korzystającego z palarni (w żadnym przypadku jednak powierzchnia palarni nie może być mniejsza niż 4 m2).
7. Pracodawca musi zapewnić przynajmniej dziesięciokrotna wymianę powietrza w palarni w ciągu godziny.
8. Jeżeli z palarni korzystają osoby niepełnosprawne – powinna ona być dostosowana do potrzeb tych osób.

Prezes Komunikacji Miejskiej wprowadzając podobne zarządzenie, w którym jasno określił zakaz palenia na terenie całego zakładu pracy w myśl wyroku NSA  dopuścił się dyskryminacji pracowników. Nie wiem, czemu mają służyć dziwne działania podejmowane przez zarząd, które tylko wywołują wewnętrzny niepokój i zdenerwowanie w firmie.
Sądzę, że są ważniejsze i bardziej odpowiedzialne tematy związane z funkcjonowaniem zakładu, niż zabieranie palarni pracownikom. Mam nadzieję, że sprawa wróci do normy i Pan Prezes w myśl przepisów wyznaczy stosowne miejsce na terenie zakładu.

/-/ Wioletta Kulpa

• Odpowiedź do interpelacji - Wioletta Maria Kulpa / 2011-01-01 / 215

  ---